In de jaren waarin ik, Stephanie Immerzeel, als communicatieweten-schapper (Msc, research master) bij verschillende wetenschappelijke onderzoeksinstituten werkte, ontdekte ik dat er iets ontbrak in de manier waarop studenten leren leren.
Ik zag de studenten tegen grote obstakels aanlopen, helaas maar al te vaak juist tijdens het staartje van de studie.
“Ze fladderden als vlinders die bij hun eerste vlucht al in een regenplas dreigen te verdrinken.”
Loop jij ook tegen obstakels aan, lukt het je bijvoorbeeld niet de probleemstelling te definiëren of loop je vast bij de analyse, dan is het belangrijk dat er iemand is die je verder helpt.
“Omdat de reguliere instellingen de noodzakelijke betrokkenheid niet aan de studenten kunnen bieden, startte ik met fiftyfifty. Ik werd mentor.”
Ik sta naast mijn studenten als het spannend wordt tijdens de studie. Wanneer zij vragen hebben kunnen zij me die stellen.
“Samen met jou zoek ik naar oplossingen voor de problemen die je tegenkomt. Je staat er niet meer alleen voor.”
Wat verwacht ik van je?
Ik vraag je de uitdaging “aan” te gaan en om een eindsprintje te trekken. Ik verwacht leer- en nieuwsgierigheid en een onderzoekende houding. Je zult je studie nu hoogwaardig afronden, een goede kwaliteit leveren en het voor jou hoogst haalbare cijfer behalen.